redefine...
Όχι,δεν μιλάω για το γνωστό τραγούδι των incubus (το οποίο παρεπιπτόντως είναι πολύ ωραίο).Αλλά μιλάω για την τέχνη του να επαναπροσδιορίζεις.Τον τελευταίο καιρό,όλο και περισσότερο συνηδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να επαναπροσδιορίζεις στόχους, σκέψεις και καταστάσεις.
Και για να μιλήσω και με ένα παράδειγμα... είχα σκοπό να δώσω 8 μαθήματα στην διπλή εξεταστική που ακολουθεί αλλά τελικά θα δώσω 4. Όχι δεν βαρέθηκα,ούτε δίσταζα. Άλλωστε νομίζω ότι ένα από τα πράγματα που με χαρακτηρίζουν είναι ότι είμαι μαχητής. Δεν θα με πειράξει πολύ αν χάσω,απ'την στιγμή που ξέρω ότι προσπάθησα όσο μπορούσα,ούτε θα με πειράξει να κάνω πιο πολύ χρόνο από όσο έχω προγραμματίσει για να κάνω κάτι που έχω βάλει στόχο. Άλλωστε,όπως λέει και ο φίλτατος Λευτέρης,ο χρόνος είναι ένα πολύ σχετικό μέγεθος.
Δεν λιγοψύχησα λοιπόν μπροστά στον όγκο των 8 μαθημάτων,αλλά σκέφτηκα 2 πράγματα...
Απ'την στιγμή που είμαι αποφασισμένος ότι θα πάω έξω για ειδικότητα... (και ίσως παραπάνω???) και δεν είμαι σίγουρος αν μετράει ο βαθμός του πτυχίου,είναι καλύτερο να δώσω λίγα και να πιάσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό,παρά να παίξω το ψυχολογικό παιχνίδι του "ξεφωρτόνομαι όσο πιο πολλά μπορώ,έστω και με 5,για να μου μείνουν λίγα".
Άλλωστε τώρα που ισχυρίζομαι ότι άλλαξε η νοοτροπία μου απέναντι στην σχολή,θα δω το κατά πόσο μπορώ να πιάνω βαθμούς και να ξεχρεώνω και ότι χρωστάω... αλλά κυρίως να μου μένει η γνώση.
Επαναπροσδιορισμός λοιπόν.Αν είσαι άτομο που έχεις ένα πρόγραμμα στην ζωή σου,πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις να το επαναπροσδιορίζεις κατάλληλα... Ίσως το πιο σημαντικό.
Νομίζω ότι είναι πάρα πολλοί αυτοί που χάνονται στο να προσπαθούν να κάνουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους έτσι όπως αρχικά το είχαν σχεδιάσει και δεν πάιρνουν καθόλου υπ'όψιν τις καινούριες παραμέτρους που υπάρχουν.Όταν δεν συνυπολογίζεις τα καινούρια δεδομένα μαζί μα τα αρχικά και συνεχίζεις στον δρόμο που έιχες χαράξει από την αρχή,μπορεί να καταλήξεις να έχεις ξοδέψει πολλή ενέργεια και τελικά να μείνεις απογοητευμένος από το τι έχεις κάνει.
Ενώ αν μπορείς κάθε φορά που κάτι καινούριο εμφανίζεται να το υπολογίζεις στον σχδιασμό σου,τότε θα μπορείς να πορευτείς πολύ σοφότερα.
Δεν θέλω να πω ότι εγώ έχω καταφέρει να φτάσω σε τέτοια επίπεδα,αλλά τουλάχιστον έχω κάνει κάποια βήματα και ελπίζω κάποτε να φτάσω σε αυτό το επίπεδο.
Όσο για αυτά που γράφω παραπάνω το λέει και ο "ύμνος"...
Yes there are two paths you can go by
but in the long run
There's still time to change the road you're on
Οπότε,τελικά το νόημα δεν είναι να κλαίμε και να μιζεριάζουμε για το τι κάναμε στραβά,ούτε να ψωνιζόμαστε για το τι κάνουμε τέλεια μιας και μπορεί να γκρεμιστεί σε μια μέρα....
Απλώς redefine!