Ο κόσμος δεν την παλεύει!!!
Αρχικά να ζητήσω συγγνώμη που έχω χαθεί τοοοοοοοοσο καιρό αλλά μου έπεσαν όλα μαζί.Διπλή εξεταστική,2 δουλειές,πλέον μάθημα σχεδόν όλη μέρα, συγκρότημα,πολλή δουλειά με την οργάνωση φοιτητών ιατρικής... ε κάπου κλάταρα ο άνθρωπος!
Thanks σε όσους μπήκαν και αφήσαν σχόλια κατά καιρούς!
Στο θέμα μου τώρα,με το οποίο επανέρχομαι!
Οι έλληνες είναι πολύ klein λαός!!! Εντελώς klein όμως! Πραγματικά κάθε μέρα μου δίνουν και ένα παραπάνω πάτημα να φύγω έξω,γιατί απ'ότι κατάλαβα μόνο έτσι μπορείς να αποφύγεις αυτή τη μιζέρια. Για να μην μακρυγορώ όμως....
Την Τετάρτη 14/11/2007 ήταν η Παγκόσμια μέρα κατά του διαβήτη. (World Diabetes Day)
Φέτος έχουμε την τύχη να έχουμε στην Θεσσαλονίκη και τον υπεύθυνο για θέματα δημόσιας υγείας της IFMSA (Παγκόσμια οργάνωση φοιτητών ιατρικής)σε παγκόσμιο επίπεδο [κυριάκος], και την υπεύθυνη σε ευρωπαϊκό επίπεδο [ολυμπία], και ετοιμάσαμε μια πολύ ωραία δράση. Πήγαμε για ένα 3ωρο στην Αριστοτέλους όπου στήσαμε το stand της οργάνωσης και κάποιοι καθήσαν εκεί με σακχαρόμετρα όπου κάναμε δωρεάν μετρήσεις σε όποιον ήθελε. Οι υπόλοιποι απλωθήκαμε στην Αριστοτέλους και μοιράζαμε φυλλάδια (τα οποία φτιάξαν οι υπεύθυνοι μόνοι τους) και μιλούσαμε στον κόσμο σχετικά με τον διαβήτη (και σχετικά με το τι θα λέμε είχαμε ενημερωθεί όλοι από διαβητολόγο). Ήταν μια άρτια οργανωμένη δράση λοιπόν,και τέτοιες γίναν μόνο σε άλλες 9 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Το απογοητευτικό είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπωνπου περνούσε από την Αριστοτέλους μας απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι!!! Τους σταματούσαμε και τους λέγαμε ότι είμαστε φοιτητές ιατρικής και οτι είναι η παγκόσμια μέρα διαβήτη και να τους πούμε 2 λόγια ή αν θέλουν να κάνουν δωρεάν σακχαρομέτρηση, και μας αντιμετώπιζαν λες και θέλαμε να τους κλέψουμε ή δεν ξέρω και γω τι. Και ναι ένα 10% από αυτούς μπορεί πραγματικά να βιαζόταν,αλλά πλέον μπορούμε να καταλάβουμε ποιος βιάζεται και ποιος προσποιείται ότι βιάζεται για να σε αποφύγει. Αφού τον βλέπεις με τα μάτια σου ότι μόλις σε προσπεράσει συνεχίζει την βόλτα του με αργό ρυθμό.
Όλοι αυτοί λοιπόν οι απαίδευτοι (αν είχαν λίγη παιδεία θα καθόταν να ακούσουν 2 λογάκια) είναι οι ίδιοι, που όταν αύριο μεθαύριο θα έχουν οι ίδοι ή κάποιος συγγενής τους διαβήτη θα κράζουν το κράτος και το σύστημα υγείας γιατί δεν τους αντιμετωπίζει σωστά και γιατί δεν κάνει κάτι για την πρόληψη... και εγώ τότε, όταν θα είμαι στο εξωτερικό, ειδικός γιατρός πλέον και θα τους βλέπω στην τηλεόραση να κατηγορούν, θα κουνάω το κεφάλι μου και θα σκέφτομαι το πόσες ώρες έκοβα από τον ελεύθερο μου χρόνο και τιν ύπνο μου στην Ελλάδα όταν ήμουν φοιτητής για να κάνω πράγματα τα οποία ναι μεν γουστάρω μέσα στην οργάνωση μου, αλλά ταυτόχρονα βοηθάν και τον κόσμο έξω, και ότι η ανταμοιβή μου από τον κόσμο ήταν να μας αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδια!!! Και θα λέω μπροστά στην τηλεόραση μου "Κάποιος ήταν εκεί για να σε βοηθησει και να σου πει για την πρόληψη, αλλά εσύ δεν ήθελες να χάσεις 2 λεπτά ηλίθιε!!! Τώρα πήγαινε κάθε τόσο στον τεχνητό νεφρό και κάνε μόκο!"
Κλείνω λέγοντας και πάλι ότι ντρέπομαι για ένα μεγάλο ποσοστό των συνανθρώπων μου και ιδιαίτερα των συμπολιτών μου για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τέτοιες δράσεις!
Ίσως τελικά ισχύει αυτό που είπε ο δημολόγος εδώ... http://dimolog.blogspot.com/2007/11/blog-post_15.html
Currently playing: Τεκίλα - Νοσοκόμα