Αρθρο Ανευλαβή για την παιδεία! - Απλά σεβασμός!!!

Η Παιδεία, ευτελισμένη, ευτελίζει τα παιδιά της και τους (εκ)παιδευτές τους

Η σύγχρονη λεγόμενη εκπαίδευση, κανοναρχούμενη δολίως από την μετανεωτερική, νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την κοινωνία, κατέληξε μέσον αποβλάκωσης εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων. Νέες μορφές στρεβλωμένης μάθησης, τεχνολογικά καθοδηγούμενης, οδηγούν σε νέες μορφές αμάθειας, που τις ονομάζουν εξειδίκευση.

Η σκοπούμενη καταστροφή της γλώσσας των ανθρώπων, η απονοημάτωση της και η γύμνια της οδηγούν στη δημιουργία ανδρεικέλων, που θεωρούν, πλέον, καθήκον τους και «μαγκιά» τους την αφασία της καθημερινής (μη γλωσσικής) επικοινωνίας. Η λογική αφαίρεση, που επιτρέπει την κατανόηση του μη προφανούς, η ιστορική γνώση που αναλύει την πραγματικότητα των ανθρωπίνων ενεργειών , η κατανόηση γραπτών κειμένων που ανοίγουν ορίζοντες, είναι πλέον αγαθά εν ανεπαρκεία.

Σήμερα, ονομάζεται παιδεία η δυνατότητα κατανόησης των πλέον υποτυπωδών και αχρήστων, κακογραφιών. Ο λόγος φτωχός και περιορισμένος σε 500 το πολύ «χρήσιμες» λέξεις, αναπαριστά (η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου, γράφει ο Βιτγκενστάιν) τον στενό έως ανύπαρκτο πνευματικό ορίζοντα και υπηρετεί πλέον βασικές ηδονοθηρικές κυρίως ή χρησιμοθηρικές ανάγκες του μαζανθρώπου.

«Η νεοελληνική τέτοια» της γελοιογραφίας του Ηλία Ταμπακέα μάρτυς της σύγχρονης αποκολοκύνθωσης:

Ο μαζάνθρωπος, δόλιο δημιούργημα της Νέας Οικονομικής Ιδεολογίας για να υπηρετεί τους σκοπούς της, αισθάνεται βολικά πλέον μέσα στην λάσπη, τρεφόμενος με βαλανίδια. Η μεταμοντέρνα (μετανεωτερική) παιδεία χτίζεται πάνω στα χαλάσματα της γραφής και της ανάγνωσης, του λογισμού και του όνειρου, παράγοντας απαίδευτους μαζανθρώπους.

Η παρούσα κατάσταση της Παιδείας της Αμάθειας δεν είναι μια ατυχής δυσλειτουργία της κοινωνίας. Είναι στοχευόμενη επίθεση κατά του ανθρωπιστικού ιδεώδους, που προβάλλεται και επιβάλλεται ως αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη μιας σύγχρονης (μοντέρνας) κοινωνίας και της σύγχρονης προόδου της. Η Παιδεία της Αμάθειας, ως έλλειψη κριτικής σκέψης, επιβαλλόμενη σε ένα σχολείο και εκπαιδευτικό σύστημα που πατρονάρει και διδάσκει τον ψιττακισμό, διότι αυτό το συμφέρει, δεν επιτρέπει στον μαζάνθρωπο να κατανοεί και να ερμηνεύει τον κόσμο στον οποίον ζει. Απλώς τον αποδέχεται, αποδεχόμενος έτσι και την αναπηρία του ως φυσική εξέλιξη, πλανώμενος ότι έχει μάθει τα πάντα. Έτσι του σφυρίζει στ’ αυτή η Κίρκη της τεχνολογίας και της Νεοφιλελεύθερης λαίλαπας..

Η νέα ιδεολογία, πείθει τους αφελείς ότι η γνώση, σήμερα, μπορεί να αποθηκευτεί σε μια ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων και να αποκτηθεί, ακόπως, σερφάροντας στο διαδίκτυο. Έτσι, ισχυρίζεται η νέα ιδεολογία, το επίπεδο ανεβαίνει. Και οι ψιττακοί βέβαια παπαγαλίζουν τους νέους όρους της αποβλάκωσής των: ίντερνετ, υπολογιστής, συνήθως κομπιούτερ, (το προφέρουν με βαθύ μπ, όπως μπούτι), κοινωνία της πληροφορίας, κυβερνοναύτες, κυβερνοδιάστημα, μπιτ, μπάιτ και πάει λέγοντας.

Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα

Ο παπαγάλος είπε: είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά

Τι κάθομαι και κάνω εδώ πέρα

τρέχει στα άλλα πουλιά κορδακιζόμενος για την ψιττάκωσή του. Κι αυτά…

Κυρ παπαγάλε θα ‘χουμε την τύχη

Ν’ ακούσουμε τι έμαθες πιο πέρα

Κι ο παπαγάλος βήχει ξεροβήχει

Και τι να πει; ξανάπε καλησπέρα.

Η «σύγχρονη» παιδεία (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια εκπαίδευση, και ιδίως αυτή) επικαλούμενη την αναγκαία προσαρμογή στο σύγχρονο κόσμο (διάβαζε υποταγή στη Νέα Οικονομική Ιδεολογία), καθίσταται ολοκληρωτική εκπαίδευση, πλήρους αποβλάκωσης, για να υπηρετεί τους υπηρέτες των βαρόνων του χρήματος και των νονών της κοινωνικοπολιτικής μας ζωής, πετσοκόβοντας την παράδοση και την ιστορία μας. Μισές γνώσεις, μισά μυαλά, μισεροί άνθρωποι.

Πικροχαριτωμένα το σκιτσογραφεί ο Γιάννης Καλαϊτζής.

Έτσι, με τον δήθεν εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης, με την εισαγωγή της δήθεν πληροφορικής στην εκπαίδευση, επιτυγχάνεται αυτό που προσφυώς λέγεται διακυβερνησιμότητα του κόσμου, η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την χειραγώγηση της συνείδησης των ανθρώπων, την αλλοτρίωση τους, με αντάλλαγμα ιδεολογήματα περί ίσων ευκαιριών. Με το κόκαλο της «ελεύθερης» πληροφόρησης που γλύφουν οι ανίδεοι, προσφέρεται η απάτη και η αυταπάτη της συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι, ενώ οι άνθρωποι πλέον προσλαμβάνονται με τον υπολογιστή, δουλεύουν με τον υπολογιστή και απολύονται με (από) τον υπολογιστή. Εξάρτημα κι αυτοί του υπολογιστή.

Οι σοφοί της πολιτικής και οικονομικής ελίτ προσδιορίζοντας το μέλλον νέου «ανθρώπινου» πολιτισμού, διαπιστώνουν ότι τα 2/10 του ενεργού πληθυσμού του πλανήτη θα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί η δραστηριότητα της παγκόσμιας οικονομίας.

Και τα 8/10; Αυτοί οι άνθρωποι; Γι αυτούς; Τι;

Για αυτούς tittytainment, προτείνουν. Tittytainment, νεολογισμός που έχει προταθεί από τον σύμβουλο πολλών αμερικανών προέδρων Ζμπίκνιεφ Μπρζεζίνσκυ. Συνένωμα των λέξεων tits (η θηλή του γυναικείου στήθους και κατά συνεκδοχή το γυναικείο στήθος. Βυζί, δηλαδή, κατά το κοινώς λεγόμενο) και entertainment (διασκέδαση). Με απλά λόγια βυζοδιασκέδαση ή κατά την εμήν ελευθερόστομη διατύπωση διασκέδαση του κώλου. (Ορισμένους τους ενοχλούν οι λέξεις. Αλλά με καθωσπρεπισμό καταπίνουν τις κοπριές που τους ταΐζουν). Δεν το βλέπετε καθημερινά, πρωί, μεσημέρι, βράδυ στον γυάλινο κόσμο της τηλεδιασκέδασης.

Είναι, όμως, και ένα μέρος του πληθυσμού που δεν περιλαμβάνεται στο σύνολο των 8/10 και 2/10. Αυτοί δεν υπάρχουν! Ούτε ο Θεός έχει πλέον γι’ αυτούς.

Ούτε και ο Μπρεζίνσκυ ενδιαφέρεται. Είναι αυτοί που κάθε βράδυ στους δρόμους του Λονδίνου, της Ν. Υόρκης, του Παρισιού και άλλων μεγαλουπόλεων, αλλά και της δικής μας Αθήνας, όταν βραδιάζει, στο απάγκιο του τοίχου των κτιρίων των κεντρικών δρόμων στήνουν τα χάρτινα καταλύματά των για να περάσουν τη νύχτα και ψωμίζονται από τους κάδους των σκουπιδιών.

Να τη, η Νέα Οικονομική Ιδεολογία, που προσπαθεί να μας πείσει ότι τα πάντα έχουν προβλεφθεί και βαίνουν καλώς, διότι έτσι είναι ανάγκη να βαίνουν στον σύγχρονο κόσμο. Αποβλάκωση των πολλών, εξαθλίωση των περιθωριοποιημένων, για να έχουν οι λίγοι την τεράστια δύναμη να αποφασίζουν για τα καλά και συμφέροντά των.

Με την πληροφορική επανάσταση, η παιδεία, σε μεγάλη κλίμακα, εξαντλείται, για την πλειονότητα των (εκ)παιδευτών και των (εκ)παιδευομένων στην διδασκαλία τεχνικών δεξιοτήτων, κυρίως. Δεξιότητες, οποίες εκτιμάται ότι έχουν ζωή δέκα περίπου ετών, καθώς το πνευματικό κεφάλαιο υποτιμάται κατά 7% ετησίως. Ουσιαστικά, οι γνώσεις αυτές, αναγκαίες για συγκεκριμένες εργασίες και για συγκεκριμένη περίοδο, προσαρμοσμένες σε ένα συγκεκριμένο τεχνολογικό πλαίσιο, αχρηστεύονται μαζί με τους φορείς των, μόλις το ίδιο πλαίσιο έχει ξεπεραστεί.

Αυτού του είδους η εκπαίδευση και οι δεξιότητες που διδάσκει, ουσιαστικά αλγοριθμικής, επαναληπτικής φύσεως, οι οποίες δεν απαιτούν δημιουργικότητα και αυτονομία των χρηστών τους, παρά μόνο πιστή επανάληψη του αλγόριθμου, μπορούν να αποκτηθούν πλέον στο σπίτι, με εξ’ αποστάσεως διδασκαλία, μέσω υπολογιστών, χρησιμοποιώντας το κατάλληλο λογισμικό. Έτσι, στην κοινωνία της πληροφορικής δεν προσλαμβάνονται, εργάζονται και απολύονται οι άνθρωποι μόνον μέσω του υπολογιστή, αλλά διδάσκονται, εκπαιδεύονται και αποκτούν τις προπροσδιορισμένες δεξιότητες, απαραίτητες για να εξυπηρετείται μια ελίτ, για την οποία αυτές οι δεξιότητες καθ εαυτές είναι άχρηστες, μέσω του υπολογιστή. Ανδρείκελα του Ηφαίστου, που πάνω στις ρόδες τους τρατάρουν και υπηρετούν τους θεούς της Νέας Οικονομικής Ιδεολογίας. Και αυτοί είναι οι σχετικά τυχεροί.

Οι περισσότεροι, αυτοί για τους οποίους το σύστημα αδιαφορεί, διότι ποτέ δεν θα αποτελέσουν μια αποδοτική αγορά, θα προσληφθούν στις διάφορες τύπου Μακ Ντόναλτς υπηρεσίες, για τη λάντζα. Εδώ το σύστημα, λόγω του μεγάλου αριθμού των υπηκόων του, δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι ανθρωπιστική παιδεία. Όχι δα ότι κόπτεται για τους προηγούμενους, αλλά τουλάχιστον εκείνοι, εν δυνάμει, έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτήν.

Το μαζικό σχολείο των πολλών πρέπει να διδάξει την αμάθεια παντί τρόπω. Και προϋπόθεση γι’ αυτό είναι και οι εκπαιδευτές να εκπαιδευτούν ανάλογα, υπό την «πεφωτισμένη» ηγεσία των εμπειρογνώμων της επιστημολογίας και της εκπαίδευσης, οι οποίοι καθήκον έχουν, εδώ, να ορίσουν και να επιβάλλουν τις συνθήκες για τη «διάλυση της λογικής». Δηλαδή να αποστερήσουν από τους εκπαιδευόμενους τη δυνατότητα να μπορούν να αναγνωρίσουν και να διακρίνουν το ουσιώδες από το ασήμαντο. Τι προάγει τη γνώση και τι προάγει την τύφλωσή τους. Να γνωρίζουν δηλαδή, πώς να διακρίνουν την αλήθεια από το ψεύδος. Εδώ στραβοί, βλέποντας στραβούς (δασκάλους) κατεβαίνουν, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, στον Άδη.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ

ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

ΑΜΙΣΘΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Α. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟΥ ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ, Ν. ΙΩΝΙΑΣ

Τηλ. 210 2775487, 210 2776612 (εσ. 637),

FAX :210 6898025, 210 2775487

e-mail: impious@otenet.gr

http://www.anevlavis.gr/

posted by Dimos El Grec @ 20:01 Comments: 2