Κυριακή, Ιανουαρίου 14, 2007

Οι μύγες της αγοράς

Πολλές φορες σου φέρονται και καλόβολα! όμως αυτό ήταν πάντα των κιοτήδων η πονηριά! Ναι, οι κιοτήδες είναι πονηροί!
Σε σκέφτονται πολύ με την στενή ψυχή τους - ύποπτος τους φαίνεται πάντα. Ότι κάνει τους άλλους πολύ να σκέφτονται είναι ύποπτο στο φινάλε.
Σε τιμωράν για όλες τις αρετές σου. Σου συγχωράν απ'τα κατάβαθα της καρδιάς τους μονάχα - λάθη σου!
Επειδή είσαι ολικός και δίκαιος, λες: "Αθώοι είναι μες στην μικρή τους ύπαρξη". Η στενή ψυχή τους όμως σκέφτεται: "Ένοχη είναι κάθε μεγάλη ύπαρξη".
Κι ακόμα όταν τους φέρεσαι βολικά, θαρρούν πως τους περιφρονάς. Και για ανταμοιβή στην καλοσύνη σου, κρυφές λύπες σου προξενάν!
Η αθόρυβη περηφάνια σου δεν τους αρέσει ποτέ: ευφραίνονται, σαν έχεις καμιά φορά την απλότητα να φανείς ματαιόδοξος.
Αυτό, που παραδεχόμαστε σ'έναν άνθρωπο, το πυρπολούμε. Φυλάξου λοιπόν από τους μικρούς!
Μπροστά σου νιώθουν μικροί, κι η προστυχιά τους ανάβει και κορώνει εναντίον σου, ξεσπώντας σε αόρατη εκδίκηση.
Δεν πρόσεξες πολλές φορές, ότι λουφάζουν σαν τους ζυγώνεις, και ότι η δύναμη τους διαλύεται σαν τον καπνό μιας φωτιάς που σβήνει;
Ναι, φίλε μου! Είσαι η κακή συνείδηση των πλαϊνών σου: επειδή είναι ανάξιοι σου. Γι'αυτό σ'εχθρεύονται και θα'θελαν να πιουν το αίμα σου.
Οι πλαϊνοί σου θα'ναι πάντα μύγες φαρμακερές. Ό,τι μεγάλο έχεις - αυτό είναι που τους κάνει πιο φαρμακερούς κι όλο πιο όμοιους με τις μύγες.
Τραβήξου, φίλε μου, στην ερημιά σου εκεί όπου μέγας αγέρας και ορμητικός φυσάει! Εσύ δεν τάχτηκες να γίνεις μυγοδιώχτης!
Αυτά έλεγε ο Ζαρατούστρας.

Φρίντριχ Νίτσε - Τάδε έφη Ζαρατούστρας

Αφιερωμένο σ'ένα φιλαράκι που δεν καταλαβαίνει τις συμπεριφορές των πλαϊνών του και ανησυχούσε γι'αυτές τις μύγες...
Ευτυχώς πλέον έχει βρει άλλες μύγες... ίσως πιο "ακίνδυνες".
Εύχομαι κάποτε να νιώθει ωραία και στην ερημιά του... εκεί που μέγας αγέρας και ορμητικός φυσάει...