Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19, 2007

Φέρτε μου ένα πολυβόλο....

Πόσο εργαλείο "του Σατανά" είναι αυτή η τηλεόραση....
Βγήκε ένας μακάκας χθες στον alpha και έκανε ρεπορτάζ και χώρισε τους νέους σε 3 κατηγορίες...
  1. Στα μπάσταρδα τα emo που πρέπει κάποιος μια μέρα να ρίξει μια napalm μπας και γλυτώσουμε
  2. Στα trendy που δεν έχουν τι να κάνουν και ξοδεύουν τα λεφτά του πλούσιου μπαμπά, την ώρα που αυτός πηδάει την γραμματέα σε "συνέδριο" στην Νέα Υορκη...
  3. Και στους κάγκουρες, all time αξία, που επειδή δεν έχουν τίποτα σοβαρό να περηφανευτούν, μαλώνουν για το ποιος έχει ποιο ακριβό αμάξι κτλ...
Βγήκε δηλαδή ένας άθλιος,και έκανε έναν διαχωρισμό, και το πήραν όλοι πλέον στάνταρ, ότι έτσι είναι η νεολαία...

Για κάτσε λίγο ρε φίλε... τις υπόλοιπες "ομάδες" που είναι πολύ πιο σοβαρές από αυτές γιατί δεν τις αναφέρει κανείς??? Να τολμήσω εγώ να κατηγοριοποιήσω τα παιδιά που δεν ανήκουν στις 3 καμμένες κατηγορίες από πάνω....

Αρχικά οι μεταλάδες (μέταλα, πανκιά, χαρντκόρια τους βάζω μαζί για ναναι μεγαλύτερη η ομάδα) οι οποίοι αντιδρούν σ'αυτά που βλέπουν τριγύρω τους ακούγοντας μια μουσική που τους εκφράζει και σαν γούστο και (κάποιους) σαν ιδεολογία. Δεν λέω, το κάθε είδος metal έχει την δικιά του ιδεολογία, αλλά τουλάχιστον η συγκεκριμένη ομάδα συμπεριφέρεται με έναν πιο "νορμαλ" τρόπο στο τι γίνεται γύρω της. Και πολλοί από αυτούς παίζουν μουσική, η οποία δεν είναι και το πιο απλό πράγμα....

Στην συνέχεια οι αθλητές... πόσα και πόσα παιδιά αφιερώνουν μεγάλο μέρος της ζωής τους σε ένα συγκεκριμένο άθλημα. Αυτό τους κάνει να έχουν υγεία, παιδεία, και να αντιμετωπίζουν την ζωή με περισσότερη σοβαρότητα, οργάνωση και αυτοκυριαρχία. Πολλοί απο αυτούς είναι άξιοι μεγάλων συγχαρητηρίων....

Μπορούμε να βάλουμε και τους μουσικούς. Παρόμοια κατηγορία με τους αθλητές, μόνο που αντί για ένα άθλημα, αφιερώνονται στην εκμάθηση ενός οργάνου, το οποίο αν δεν είναι από τα γνωστά... (κιθάρα,μπάσο,τύμπανα,μπουζούκι, πιάνο άντε και βιολί) είναι ακόμη πιο δύσκολο, γιατί οι μόνοι που θα αναγνωρίζουν τον κόπο τους θα είναι μόνο οι πολύ κοντινοί τους άνθρωποι και κανείς άλλος!

Και τέλος μπορούμε να βάλουμε τα απλά και φυσιολογικά παιδιά, τα οποία ζουν μια νορμάλ ζωή, πηγαίνοντας στο σχολείο,σε κάποιο φροντιστήριο, και ίσως και σε κάνα αθληματάκι να γυμναστούν λίγο, και την ελεύθερη τους ώρα απλά ακούν "απόλα ανάλογα με την διάθεση..." ερωτεύονται, βγαίνουν με φίλους, κάνουν βλακείες, πετυχαίνουν, αποτυχαίνουν και όλα αυτά χωρίς να ανήκουν σε κάποια ομάδα από την οποία να πρέπει να εκφράζονται....

Αλλά δυστυχώς αυτό που πουλάει είναι το x-treme και όχι το φυσιολογικό!
Αυτοί είμαστε!

Υ.Γ: Φεύγω...... σας το'χω ήδη πει!