Περί των ζώων στά γήπεδα
Τον τελευταίο καιρό δεν γράφω για πολλά προσωπικά ζητήματα και μεταφέρω κυρίως θέματα της επικαιρότητας στο blog 1ον)Δεν συμβαίνουν και πολλά μες στην εξεταστική, αλλά και να συμβαίνουν δεν έχω χρόνο και διάθεση να τα σχολιάσω στο blog!2ον)Η επικαιρότητα είναι κι αυτή ένα μέρος της προσωπικής μου ζωής άρα δεν θα μένει γενικότερα ασχολίαστη από το blog ακόμα και να μην 'έχω εξεταστικήΝα λοιπόν ένα κείμενο του τεράστιου paparazzi για τα έκτροπα της Κυριακής! ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΤΟΥ ΟΑΚΑ
Ρεπορτάζ: PaparazziΣπουδαία νίκη με τέσσερις τραυματίες έναντι δύο πήραν οι θερμόαιμοι εναντίον των ανεγκέφαλων στο ΟΑΚΑ, στον αγώνα που έκλεισε την αυλαία των επεισοδίων της 7ης αγωνιστικής. Το πρώτο αντικείμενο πέταξε στις 18:15 ο Μπάμπης ο Μπαλτάς για να ολοκληρωθεί ο θρίαμβος των τυπικά γηπεδούχων με εκσφενδόνιση καρέκλας του Μάκη του Πεταλούδα.
Ο Μήτσος ο χειροβομβίδας παρέταξε τους θερμόαιμους με άκρως επιθετικό σύστημα από τα πρώτο λεπτό των επεισοδίων με αποτέλεσμα οι ανεγκέφαλοι να κλειστούν στα καρέ τους και συγκεκριμένα στη Θύρα 8, προσπαθώντας να αποφύγουν τα αντικείμενα που θα τους άφηναν νωρίς-νωρίς πίσω στο σκορ.
Στις 18:15 ο Μπάμπης ο Μπαλτάς εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια της Αστυνομίας, πήρε το κιγκλίδωμα και το πέταξε στους αντιπάλους με αποτέλεσμα να έχουμε τον πρώτο τραυματισμό και τα έξαλλα πανηγύρια των τυπικά γηπεδούχων. Στις 18:35 ο Βαγγέλης ο Πυροτεχνουργός κατάφερε και πήρε με τα δυο του χέρια δύο καρέκλες, τρεις σιδηρόβεργες και μία διαφημιστική πινακίδα(!) κι αφού ξεπέρασε τρεις οπαδούς και τέσσερις σεκιουριτάδες, πέταξε τα αντικείμενα σε κενή κερκίδα για να διαμορφώσει αυτομάτως το 3-0. Στις 19:00 ο Μάκης ο Πεταλούδας εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι οι αντίπαλοι οπαδοί είχαν συνηθίσει στην ιδέα της ήττας και με εκσφενδόνιση καρέκλας ανέβασε τον δείκτη των τραυματιών στο 4-0. Το τελικό 4-2 διαμορφώθηκε με δύο ντου στα τελευταία λεπτά των επεισοδίων.
Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο στις 18:48 όσο και στις 18:52 τα επεισόδια διακόπηκαν ύστερα από την είσοδο των ποδοσφαιριστών Παναθηναϊκού και ΑΕΚ για προθέρμανση. Με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων, οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων αποχώρησαν. Ας ελπίσουμε το αρμόδιο όργανο να επιληφθεί του θέματος και να καταδικάσει τις ανεγκέφαλες ενέργειες των παικτών να μπουν στον αγωνιστικό χώρο για προθέρμανση την ώρα των επεισοδίων.
Οι Δηλώσεις των Πρωταγωνιστών:Σάκης ο Ισοβίτης: "Χάσαμε δίκαια από τη στιγμή που δεν τους πήραμε στο κυνηγητό. Με το σύστημα που παίζουμε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Οσον αφορά την ευκαιρία που είχα για να τραυματίσω τον μπάτσο, δεν περίμενα να μου έρθει η καρέκλα στα χέρια. Αιφνιδιάστηκα. Ζητώ συγνώμη για την ήττα από τον αρχηγό του συνδέσμου μας".Μάκης ο Πεταλούδας: "Αξίζαμε τα επεισόδια γιατί ήμασταν καλύτεροι και ταχύτεροι. Μας πείσμωσε το γεγονός ότι μας πήραν το πανό στο προηγούμενο παιχνίδι. Ημασταν ενωμένοι στα επεισόδια και δίκαια τραυματίσαμε τους αντιπάλους". posted by Paparazzi at 1:37 πμ
currently playing: PANTERA - Domination
Ο Ελληνο-Αμερικάνος μας βάζει τα γυαλιά για τις καταλήψεις....
Κύριε Διευθυντά,
η αντιμετώπιση των μαθητικών καταλήψεων από σας και το σύνολο σχεδόν του τύπου είναι δραματικά λανθασμένη.
Πρώτον, αδυνατώ να πιστέψω ότι οι καταληψίες έχουν στο μυαλό τους το καλό της Παιδείας. Αν πράγματι ενδιαφερόντουσαν για την Παιδεία και όχι για το χαβαλέ ή πολιτικές σκοπιμότητες θα οργάνωναν τις διαμαρτυρίες τους μετά το πέρας των μαθημάτων ή το Σαββατοκύριακο. Το να διακηρύττεις ότι υπερασπίζεσαι το δημόσιο σχολείο και ταυτόχρονα με τις ενέργειες σου να το υποβαθμίζεις περισσότερο και να σπρώχνεις τους συμμαθητές σου στην αγκαλιά των ιδιωτικών είναι ή υποκρισία ή βλακεία.
Δεύτερον, η κατάληψη είναι μια ενέργεια παράνομη, αφού αντιβαίνει στο άρθρο 334 του Ποινικού Κώδικα (http://e-rooster.gr/07/2006/295). Βασική αρχή της δημοκρατίας είναι ότι η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Μια κατάληψη είναι παράνομη ακόμα κι όταν αποφασίζεται από την πλειοψηφία (πράγμα που είναι αμφισβητήσιμο τόσο για τις μαθητικές όσο και για τις φοιτητικές καταλήψεις).
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ καταστολής και εφαρμογής του νόμου. Καταστολή είναι ο βίαιος περιορισμός των διαμαρτυριών από το κράτος και είναι καταδικαστέα. Στη δημοκρατία, η διαμαρτυρία με τη μορφή διαδηλώσεων, φυλλαδίων, πικετοφοριών, άρθρων σε εφημερίδες και το διαδίκτυο, είναι όχι μόνο αναφαίρετο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση των ενεργών πολιτών. Όμως οι καταλήψεις, οι βανδαλισμοί, ή ο αποκλεισμός δρόμων είναι αξιόποινες πράξεις που δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές και να μένουν ατιμώρητες. Τέτοιες πράξεις νομιμοποιούνται μόνο υπό συνθήκες κατάλυσης των δημοκρατικών ελευθεριών, δηλαδή σε μιά δικτατορία.
Σε μια ευνομούμενη χώρα η αστυνομία θα επενέβαινε στα σχολεία και θα προσπαθούσε πρώτα με το καλό να πείσει τους καταληψίες να ανοίξουν τις πόρτες. Αν δεν το έκαναν, θα τους συλλάμβανε και θα τους οδηγούσε στον εισαγγελέα όπου θα είχαν όλες τις συνέπειες που ο νόμος προβλέπει. Αλλά η Ελλάδα δεν είναι ευνομούμενη χώρα, είναι ξέφραγο αμπέλι όπου κανείς κάνει ότι θέλει: χτίζει αυθαίρετα όπου θέλει, ρίχνει τα μπάζα του όπου θέλει, εισπράττει μίζες και φακελάκια ανενόχλητα. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, υπάρχει μόνο το προσωπικό συμφέρον. Η υπακοή στους νόμους είναι για τα κορόϊδα. Το μήνυμα που στέλνουμε στα παιδιά με την ανοχή που δείχνουμε σε παράνομες ενέργειες είναι ότι όλα επιτρέπονται, αρκεί να μην τα κάνεις μόνος σου και να έχεις κάποια συμπαθητική πρόφαση.
Θέμης Λαζαρίδης
Νέα Υόρκη
Αλίμονο στους νέους... (Όταν βρεθούν ανάμεσα σε τίποτα παράξενους γέρους και γριές)
Το παρακάτω άρθρο ψαρεύτηκε από το cityportal.gr και απλά μετράει πολύ!
Γύρω στις 10 με 11 το πρωί δεν είναι να κυκλοφορείς με αστικό λεωφορείο. Μια μέρα, τέτοια ώρα, περιμένουμε στη στάση μαζί την κόρη μου που είναι επτά χρονών και μόλις φτάνει το λεωφορείο κι ανοίγουν οι πόρτες για να μπούμε μέσα αλλά η μικρή αντιστέκεται. «Δεν μπαίνω» μου λέει με πείσμα. Και συμπληρώνει με έμφαση: «Αυτό είναι γεμάτο με γιαγιάδες και παππούδες». Ξαφνιάζομαι. «Και τι σε πειράζουν εσένα οι γιαγιάδες και οι παππούδες;» τη ρωτάω. «Θέλουν να κάθονται αυτοί, κι όσοι… δεν κάθονται, όλο σε κοιτάνε» μου απαντάει. Της κάνω τη χάρη και δεν μπαίνουμε σε αυτό το λεωφορείο, περιμένουμε το επόμενο που ήδη το βλέπω να έρχεται από μακριά.
Μέσα στο (επόμενο) λεοφωρείο, μια γιαγιά με σπαστά άσπρα μαλλιά, είναι καθισμένη στη θέση για άτομα «που έχουν κάποια ανάγκη». Πίσω ακριβώς από τη γιαγιά, καθισμένος ψηλά σε κάτι σαν μπαούλο πάνω από την μπροστινή ρόδα, είναι ένα νεαρός με μακριά μαλλιά και μαύρα γυαλιά, ο οποίος έχει πιάσει κουβέντα με μια ψηλή κοπέλα της ηλικίας του, που στέκεται όρθια μπροστά στη γιαγιά. Ώσπου σε κάποια στιγμή η γιαγιά λέει σε τόνο εριστικό στο νεαρό ότι την ενοχλεί έτσι όπως μιλάει πάνω από το κεφάλι της. Ο νεαρός τα παίρνει στο κρανίο και της απαντάει «να προσέχει και τα λόγια της, γιατί κι αυτός μπορεί να μιλήσει έτσι, αν και δεν θα έπρεπε κανονικά σε μια γυναίκα της ηλικίας της» και τέτοια. Κάτι λέει και για την κοπέλα η γιαγιά και η κοπέλα εκνευρίζεται τόσο πολύ που σχεδόν αρχίζει να τρέμει, της βάζει τις φωνές και η γιαγιά λουφάζει, κοιτάει αλλού και κουνάει με τα δάχτυλα το γιακαδάκι της σαν να ζεσταίνεται ξαφνικά. Οι γύρω υπερήλικες αλλά και κάποιοι προχωρημένοι μεσήλικες κουνούν το κεφάλι αποδοκιμάζοντας ολοφάνερα τη συμπεριφορά των νεαρών («που δεν σέβονται πια τους ηλικιωμένους»). Εμένα όμως η αίσθησή μου είναι πως στην προκειμένη περίπτωση το αντίθετο έχει μάλλον συμβεί: η γιαγιά είναι αυτή που δεν σεβάστηκε μια ευαίσθητη στιγμή (για την ηλικία) αυτών των δύο νεαρών: τη στιγμή που φλέρταραν μεταξύ τους και ακόμη χειρότερα, πρόσβαλλε τον έναν μπροστά στον άλλον. Μετά, παρόλο που η κοπέλα μετακινείται πιο κοντά στον νεαρό και βγαίνει από το οπτικό πεδίο της γριάς, η γριά στρέφεται κάθε τόσο προς το μέρος της και την κοιτάει αδιάκριτα στο πρόσωπο σαν να την «καρφώνει με το βλέμμα της». Η κοπέλα μόλις το αντιλαμβάνεται την καρφώνει κατάματα με βλέμμα αυστηρό κι αυτή και αναγκάζει τη γριά να χαμηλώσει τα μάτια της. Αλλά μετά από λίγο η γριά πάλι επιμένει, κι αυτό γίνεται ξανά και ξανά. Τότε θυμάμαι αυτό που μου είπε πριν λίγο η κόρη μου ενοχλημένη (σαν να το είχε και η ίδια υποστεί κάποια στιγμή) για τις γιαγιάδες και τους παππούδες στα λεωφορεία: «Που όλο… σε κοιτάνε»!
Ένας κοτσανάτος γέρος, προφανώς εκ της υπαίθρου προερχόμενος καθότι κοκκινομάγουλος -από τον καθαρό αέρα και τον ήλιο, ανεβαίνει μαζί με τη γριά του στο λεωφορείο και καταλαμβάνουν δύο άδεια καθίσματα χωρίς να «χτυπήσουν» τα εισιτήριά τους στο μηχάνημα. Ο γέρος μετά φωνάζει σε μια νεαρή που μόλις «χτύπησε» το δικό της εισιτήριο «Έι, κοπελίτσα» και της δίνει το εισιτήριο του, τεντώνοντας το χέρι του κατά πάνω της. Εκείνη το παίρνει υπάκουα και το «χτυπάει» στο μηχάνημα κι όταν του το επιστρέφει, ο γέρος το παίρνει χωρίς να πει ούτε ένα ευχαριστώ, κοιτάει απλώς αυτάρεσκα ίσια μπροστά του. Δίπλα του, από τη μέσα μεριά, η γριά του έχει μείνει αμήχανη με το δικό της εισιτήριο στο χέρι και δεν τολμάει ούτε να το δώσει σε κάποιον άλλον επιβάτη ούτε στον γέρο της… ώσπου σηκώνεται η ίδια και το «χτυπάει» κι έπειτα επιστρέφει στη θέση της, αναγκάζοντας το γέρο να μετακινηθεί στο κάθισμά του δυο φορές -πάντα με το ίδιο αγέρωχο ύφος κι ένα υπομειδίαμα κάτω από το λεπτό γκρίζο μουστάκι του.
Και σκέφτομαι τους νέους, αυτούς τους κακόμοιρους τους νέους και τις νέες, που πηγαίνουν με τα λεωφορεία στις σχολές τους, κάπως αργά το πρωί, που κυκλοφορούν με τα ίδια λεωφορεία -από και προς το κέντρο της πόλης- οι γιαγιάδες και οι παππούδες (τους). Κι επειδή φοβούνται μην τους πουν καμιά κουβέντα, γιατί καταλαμβάνουν τα καθίσματα που θα έπρεπε να τους παραχωρήσουν, ή, ακόμη χειρότερα, να αρχίσουν να τους κοιτούν επίμονα (οι γριές και οι γέροι τους νέους και τις νέες, μπας και τους κάνουν να φιλοτιμηθούν ή να ντραπούν), κάθονται με ένα ύφος απαθές και -τις περισσότερες φορές φορώντας και γυαλιά ηλίου- κοιτούν δήθεν έξω από τα παράθυρα των λεωφορείων. Ώσπου, τουλάχιστον, να μεγαλώσουν και να αποκτήσουν δικό τους Ι.Χ.
Σωτήρης Ζήκος
quiz
Τι θα γίνει με το μετρό στην Θεσσαλονίκη?
1)Έχει πιάσει ήδη δουλειά και θα τελειώσει σε 5 χρόνια όπως υποσχέθηκαν πρωθυπουργός και τοπικοί άρχοντες (Μπεεεεε,μπεεεεεεεε)
2)Αφού τελειώσουν οι εργασίες θα προεκταθεί ως την Τούμπα,όπως προτείνει η κυρία Αράπογλου..... (Ε,ρε γέλιο που έχουν οι προεκλογικές δηλώσεις)
3)Θα σταματήσει επιδή ξαφνικά θα καταλάβουν ότι κάτω από το σημείο που θέλαν να σκάψουν υπάρχει μία υπερπολύτιμη τσίμπλα από το αγουροξυπνημένο μάτι του Φιλίππου και επειδή θα είναι αρχαιολογικός χώρος,θα ναυαγήσει άλλη μια προσπάθεια μέχρι να ξαναδημοπρατηθεί όταν θα το έχει ανάγκει η εικόνα του πρωθυπουργού και των υποψήφιων δημάρχων!
Ο νικητής παίρνει το συλλεκτικό κράνος που φαίνεται στην αφίσα του μετρό!
